Şımaran dil değil dil-rüba olur;
Sevda lehçesinde sükût edersen.
Mecnun olmalısın, çöl hebâ olur;
Lakin haktır, Hakka gönlünü vermen.
Yürek dokunur mu kârın kastına,
Dîle düşen temennâya ermektir.
Âşık zârı nardır, dostun dostuna,
Atâlete uğrar, kül hebâ olur.
Baharın âhiri yaz değil midir,
Harâretle eğilen gülün boynudur.
Kime hizmettesin kış zelil midir,
Gülü gücendirme kök hebâ olur.
Haddinden tecâvuz eyleme ozan,
Sınırları çizen gölde yol bulur.
Şımarmaksa had üzerinde tozan
Çöller yeşillenir, gül vebâ olur.
Kayıt Tarihi : 27.1.2015 13:35:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Boşa mecnun olup Leyla arama
Dizginle aşkını çöl şımarmasın
Sevda lehçesinde çok söz var ama
Beyhude konuş ki dil şımarmasın
Gönül zarar eder dünya karıyla
Yoğrul âşıkların ah-ü zarıyla
Yanıp tutuşursan dostun narıyla
Savrul boşluklara kül şımarmasın
Hayal dünyasında mevsim hep bahar
Aklını başına topla vakit dar
Kurak topraklarda bülbül olmak var
Gönül ver dikene gül şımarmasın
Yol bilmezse sazındaki perdeler
Türkü isyan eder yüzüne güler
Yüreğinden süzülsün ki nağmeler
Mızrap şımarmasın tel şımarmasın
Uğur IŞILAK
Bu şiire atfen
TÜM YORUMLAR (1)