Taşlama Şiiri - Barış Korkmaz

'Aşksız, vecdsiz, çilesiz adam
Neyimi sevecek ki benim.......'
O halinden memnun, mesut ve razı.
Çekilmiş bir kenara orada bulmuş rahatı.
Tek mihengi karı, kesesi ve kazancı
Mutlak fikir, hakikat var olma gayesi,
Adam sen de bu sorular da neyin nesi...
İşi gücü lafla peynir gemisi yürütmek
Bilip anlayamadığı yine kendi davası...
Onun halini de anlamıyor değiliz
Son tecritte mutlak birden ötürü...
Ne zor şeymiş insana bilmediğini bil demek,
Anlayamıyorsan da bari biraz saygı gerek.
Yeter artık bu nasıl bir kuru emek
Manasız yapmacık içi boş bakışlar,
Uyuşmuş kafalar ne vakit uyanacaklar.
Mideler gümbür gümbür geliyor sesler
Olmadığı mananın maliki görünürler...
Bedahatlerle konuşuyoruz sözümüz anlayana,
Biliriz sukutun kıymetini, manayı kavrayana...
Ama hiç susmadan konuşan nerden bilecek,
Susarkende çok şey anlatanın halini...
Etiket hazır filozof edebiyatçı deli.....
Sorsan bilemez bu kelimelerin de ne manaya geldiğini
Vel hasılı kelam bundan açık anlatım olmaz
Anlamayana davul zurna da az..
Sözün büyüğü, büyüklerin sözüdür:
Aşksız vecdsiz çilesiz adam
Neyimi sevecek ki benim.....