Taşlama 2 Şiiri - Ümüt Güngör

Kör yılan ayağını bilerek kaşıyorsun,
Hangi devirdesin sen nerede yaşıyorsun,
Vallahi bence biraz eşeklik yapıyorsun,
Her gördüğün devenin önünden gider iken.

Bakıyorum saati hep beşe kuruyorsun,
Nerede beleş var oraya koşuyorsun,
Yiğitsen işte meydan ne diye duruyorsun,
Her gördüğün devenin önünden gider iken.

Henüz semiz olmaya vardır biraz zamanın,
Her zaman faydası olmaz boşa feryat atmanın,
Zamanımı şimdi sence yan gelip yatmanın,
Her gördüğün devenin önünden gider iken.

Görmüyormusun bak ya dışlandın hain gibi,
Bellemişti seni görenler hep kahin gibi,
Seni alır unutma çok geniş yerin dibi,
Her gördüğün devenin önünden gider iken.

Ne övünen vardı hepside gitti salla,
Yalan dünyada beslenip duran haram balla,
Nasıl övüneceksin dikmediğin ağaç dalla,
Her gördüğün devenin önünden gider iken.

Ahkam kesmek kolay burayı boş sanınca,
Sana destek veren kalleşlere kanınca,
Hiç utanmadınmı sahi hainleri anınca,
Her gördüğün devenin önünden gider iken.

Bu kutsal bayrağı alıpta taşımazsan,
Ben neler ettim diye kafanı kaşımazsan,
Ben şehidim der iken peşimde koşamazsan,
Her gördüğün devenin önünden gider iken.

Ortalıkta boş yere gezinip duruyorsun,
Yazdığın çizdiğin ne sen kimi koruyorsun?
Benden günah gitti sen fazla oluyorsun,
Her gördüğün devenin önünden gider iken.

Bir zamanlar seni millet adam sanmıştı,
Vatan millet dedikçe bir çoğu inanmıştı,
Bilirsin sonrada dediğin kınanmıştı,
Her gördüğün devenin önünden gider iken.

Ben daima doğruyu dürüstleri överim,
Vatana laf ettirmem edenede söverim,
Elime geçtiğinde inan feci döverim,
Her gördüğün devenin önünden gider iken.

Serdengeçtim uyarı veriyor size burdan,
Vakit geç olmadan çıkarın başı kumdan,
Sonra sizi hepten sayarım yunan rumdan,
Her gördüğün devenin önünden gider iken.