Taşkın Hayaller... Şiiri - Enver Özçağlayan

Hayalim solarken çerçevelerde,
Ömür bir meçhule hızla koşuyor.
Her kalbur buğdayı gün gün eler de;
Neden taşlar üstünde dolaşıyor?

İnsanın kaderi elenmek midir?
Yoksa nesil için evlenmek midir?
Ya da düşündükçe dellenmek midir?
Oysa ona tâbi herşey yaşıyor.

Evler, arabalar, ağaçlar yeni,
En çabuk eskiyen insan bedeni.
Ne durdan anlıyor; durmak elde mi?
Emir var ki; yüce dağı aşıyor.

Madem ki bu emir dağlardan yüce;
Yapmıştır hesabı herkesten önce.
Ne hayaller kurduk gündüz ve gece,
Bazıları böyle, kaptan taşıyor...

02.09.2016
Fatih-İST.