Geçmiş birer birer önüme düşüyor,
Ardını saklayamıyor zaman perdesi.
Umudum hatalarımın mahzeninde üşüyor,
Zihnim kulaklarıma fısıldıyor her bir sesi.
…
Bir garip döngüde, acı bir ezgiyle dönüyorum.
Tekrar tekrar gidiyorum sonunu bildiğim yolları,
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta