'Taşıyın beniiiiii! '...
Bu sesi duyduğunuzda anlayın ki;
Ömer sabah koşusunu 'off' etti bugün
ve şu an
aşure modunda! ..
Kemiksizler çağında...
Hatta gözlerini bile tam odaklayamıyor;
şaşı bakıyor ortalığa.
'Taşıyın beniiiiii! '...
Bu sesi duyduğunuzda anlayın ki;
suya-sabuna karışacak gibi değil Ömer.
Sakalları uzamış büyük ihtimal.
Hayata tutunma bağları kopuk.
Bir geçse de iş günü,
eve kavuşsak diye beklemede...
Yani duyduğunuzda bu bezgin sesi,
ne cacık olur Ömer'den, ne kasaba!
Sakın yüzündeki dermansızlıktan alınma.
(Ekim 2007)
Ömer DalmanKayıt Tarihi : 10.10.2007 10:28:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Her sabah uyandığımda, yüzümü yıkarken ya da traş oluken aynalara bakıyorum.. içimden 'oğlum bu sen değilsin' düşüncesi geçiyor. Beynimin içini, onun nasıl işlediğini göremezsem çatır çatır çatlayacak gibi oluyorum.. Belki de gördüklerimiz, dokundıklarımız, algıladıklarımızın hiçbirisi gerçek değil.. biz kendimiz bile. Gerçek yok sanki.. sanki onu biz kendimiz yarattık.. ama neden ?
Bizi sürekli taşıyorlar.. nereye, nasıl bir türlü bunu kavrayamıyoruz !.. Biz.. biz.. biz... ya çok karmaşık, ya da çok basitiz !..
Saygılar, başarılar..
TÜM YORUMLAR (1)