Taşıyam Şiiri - Veysel Soysal

Ben çektikçe azar azar;
Gam yükün eylendi pazar.
Dostlara değmesin nazar,
Gök boncuğun cam taşıyam

Halinde bir fakirim ben
Her dem ehli şükürüm ben.
Taksirli bir hakirim ben
Söyle nece nam taşıyam.

Kocalmışım, halim yaman
Kıylukalla geçti zaman
Yaratan verirse aman
Karanlığa şam taşıyam.

Dipsiz derin kuyularda
Kayda gelmez sayılarda,
Adı kayıp kıyılarda
Zerre kadar kum taşıyam.

Beis yoktur; sezmesinde;
Nazlı yarin yazmasında
Halhalında hızmasında
Akik misli sim taşıyam.

Hilaf var mı, sözlerimde?
Hal halmamış dizlerimde.
Ömür boyu gözlerimde;
Reva mıdır, nem taşıyam.

“Lebbey”ki düstur bilip,
Gönülden kiri silip,
Yesrib’e gidip-gelip;
Muhammed’den mim taşıyam.

Dilimdendir kayıplarım.
Ne söyler, ne sayıklarım.
Ben özümü ayıplarım,
Dosta nasıl, zem taşıyam.

Türkiye'min tapusunun;
Bekçisiyim kapısının,
Milli birlik yapısının;
Veysel Soysal; som taşıyam.