07 Aralık 2012 Cuma 07:37:42
“YALNIZLIK” Adlı Romandan:
Nihayet yerine oturarak nefes nefese: / “güzeldi, değil mi? . Beni buraya getirdiğin için o kadar memnunum ki! .” / “Hakikatte bu bizim için / bir zafer! .“ / Çalışıyor / O kazandı / Gözlerini ileriye dikmişti! . / Acaba farkında olmadan onu kızdıracak bir şey mi yaptım diye düşünmeye başlamıştı! . / Hissedilir derecede derin bir sessizlik oldu! . / “Bir şey olmadı! .” / Eve geldikleri vakit akşam yemeği hazırdı! . / Bütün yemek boyunca aynı sessizlik devam etti! . / Dünya ile alakasını kesmiş gibi derin bir sessizliğe bürünür! . / Tamamen kendi içine çekilmiş gibi görünür! . / Sütünün son damlasını da içtikten sonra yalvarır gibi bir sesle: “Şimdi yukarı çıkabilir miyim? .” diye sordu! . / “Nasıl istersen! .” / Mahzun bir tavırla, ağır ağır, o geniş ve koyu ceviz rengindeki merdivenden yukarı çıktı! . / O günün sevinci, heyecanı, yeniliği, renkliliği ve parlaklığı! . { Kitap Yazarı: A.J. CRONIN } (07 Aralık 2012 Cuma 07:53:12)
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta