Taşınmaz Yüreğim Şiiri - Şefik Yılmaz

Her insanın isyanı ve aşkı kadardır yüreği,
Konuşurken çarmıha gerilmiştir sözcükler
Ve mahrem soluğudur sürgün acıları.
Bütün kuşkularım sende buldu anlamını,bütün acılarım.
Dokunsan taşınmaz yüreğim.

Şimdi içime sıza bir işçinin teri gibi ğret bana,
Nasıl gülünür yumruklar sıkılıyken yada gözler kan çanağı.
Hak etmek için ayrıığı önce yüreğimi nişanladım yüreğine.
Ne yüreğini ne bileğini alıştırma zincire,
Alışmak intihardır adı sevmek olsa bile...