Bunaldıkca dünya, arttı sıkıntı
İnsanlar telaştan farkedemiyor.
Ruhu kıratıyla tarttı yıkıntı
İsteyen dünyayı terkedemiyor.
Endişem odur ki çare aranmaz
İbret almak için tarih taranmaz
İnsan bu akıllla hakka yaranmaz
Hatadan günahtan çarkedemiyor.
Herşey değerini güçle tartmakta
Zayıf çığlıklar sa yürek yırtmakta
Sevgi azalırken, kinler artmakta
Kalbi sevgilere garkedemiyor.
Böyle sürmez elbet yıkılır bir gün
Bu tip felaketler çekilir her gün
Bir çare bulamaz, ilimin görgün
Bilgiler aktarıp arkedemiyor.
Belki de kuruntu böyle düşünmem
Bela eşiğinde boşa eşinmem
Durmuşoğlum şurdan şura taşınmam
Taşınmalar evi barkedemiyor.
Kayıt Tarihi : 19.6.2019 06:59:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!