Taşınıyoruz 8.eylül.2002

İçim acıyor
insanların kalplerinden
Sevgi sürgün gideli.
Çaresiz marazlara yakalanan
Hücreler
Bir bir gün sayıyor ölüme.
Ve ben kendimden ödün verip
Gecelere taşınıyorum.
İçiyor,kaçıyor,göçüyor insanlar
Nesli tükenmiş
Dinazor gibi
Mutluluklar o kadar uzak
Taşınıyoruz.,
Kalpler biz de değil artık.
Zaman sonsuz
Ama bizler yok oluyoruz
Birer birer
Zamansız...
Bizi kim anlar
Kim duyar sesimizi
Bizim de dağlarımız vardı bir zamanlar
Koyunların melediği
Bilemedik
Koyun sayılacağımızı bu gün....