Taşınıyorum Şiiri - Mehmetcemre Çetin

Bir güz yağmuru başlar
El ayak çekilir telaşın çatı katına
Bir çocuk boynunu büker
Boş bir sokağa takılır bir anne bakışı
Umudun fişi çekilir
Işıkları söner hayatın
Bir morg soğuğu saklanır yüzüme
Sen ağlarken

Üşür müsün
Kışı soğuk mudur oraların
Dostun ahbabın teselli olur mu
Mektubun selamın arayanın soranın
Doldurur mu boşluğumu
Aynı güneş midir geceyi bitiren
Islağı çabuk kurur mu yastığının
Sen ağlarken

Beni düşünür müsün
Herkese her şeye inat özler misin
Sana bana hayata rağmen
Olmadı olmayacak sevdaların
Masalı efsane kılan imkansızlığın
Alnına kurşun sıkarken
Kendi içim de hezeyan büyütürüm
Sen ağlarken

Gör bak
Şarkıların hükmü bitmiş
Şiirler çaresiz
Ben her gün ölüyorum
Her gün daha çok seviyorum seni dünden
Ama biliyorsun
Gözyaşı olup taşınıyorum içinden
Sen ağlarken