Taşımayan Dallara Bülbülü Kondurma Can

Gönlümün duvarına sürülen kireç gibi
Pul-pul dökülüyorsun sanki vakit geç gibi,
Üzülmeyelim diye yalandan güleç gibi
Görünüp de ardından sitem edip durma can…

Akacaksa damarda durmuyor kanın bile,
Bazen gurbet oluyor aziz vatanın bile,
Sevdan helalse eğer, çekerim türlü çile
Şu gönül sazımızın tellerini kırma can…

Gözümüze görünüp şirin gelse de kimi,
Bizde çoktan tükendi sevdaların iklimi,
Görüp de yanılma sen benim Mecnun şeklimi,
Yürekte dost ateşi, yeter ki söndürme can…

Sözünü yüze söyle, nasihat gibi deme
Ne oklar saplanıp da kanamayan sineme,
Ömrüm armağan olsun en güzel Çingene’me
Yar olmazsan boş yere yolumdan döndürme can…

Yok içinden var olduk, varlık da yokluğa eş,
Susuz kalan dallara söyle neylesin güneş,
Sen gibi olur mu hiç olsa gönlüme bin eş
Yanacaksam da sen yak, hasrete yandırma can…

Kazanmak diye bir şey yok aslında sevgide,
En güzel çiçeklerin solar er geç rengi de,
Güllerin dalındayken bülbülün ahengi de
Taşımayan dallara bülbülü kondurma can…

Murat Nail Güney
24 Ağustos 2010 İstanbul. 03.30