Taşikardi Şiiri - Yusuf Kartoz

Hayat boyu neler neler düşlenir; sırası gelsin diye beklersiniz
Hiç bir şeyin dilendiği gibide yolunda gittiğinede raslamazsınız
Hepimizde inatla hayatı irademizle şekillendirdik; avunmaktayız
Beklentiler rüya,gerçekleri karabasanca karşınızda bulursunuz
Gençliğinizle besleyip büyüttüğünüz tek aşkıda yitirmektesiniz
En büyük hülyanız,serap olup çıkışına çaresiz bakakalırsınız
Hiç istemeden ona elveda bile diyemez duruma düşüverirsiniz
Bir ömür boyu okuyupta diplomaları art arda sırayla dizersiniz
Kader size öyle bir oyun oynar,harcanan yıllarınıza yanarsınız
Ya sabır ya sabır diye kendinize telkinle avutmaya çalışırsınız
Birlikte yaşanan annenizin eriyip bitmesi; istemeden şahitsiniz
Buna çıldırsanızda karınca kadar bile güç yetiremiyeceksiniz
Artık olayların akışına kör olmaya çalışmaya başlayacaksınız
Kör olmanızda birşeye yaramaz,sıralı karşınızda bulacaksınız
Babanıza sıra gelmiş,şimdide buna direnmeye çalışacaksınız
Haylazlığınız ardı sıra,sizi kaleye gol gibice sokan babacığınız
Şimdi beklenmedik şekilde yürürken yıkıldığını duymaktasınız
Acil serviste ölen babanızın ölüşünü duyuran bile bulamazsınız
Olan bitene alışmayı istesenizde,boşuna çaresiz kalacaksınız
Şimdi bi başına koca şehirde konuşacak kimse bulamazsınız
Babanızın anı evde dört duvarın mezarınız oldunu göreceksiniz
Geceleri ölüm sesizliğine bürünen evinizde artık sahipsizsiniz
Bu derbeder hayatta canınıza tak der; meded Allahım dersiniz
Etrafta uluyan kurtların sesinide radyonun sesiyle bastırırsınız
Babanızın anneniz kaybıyla yaşadıkları artık sizin tecrübeniz
Olacaklar sizede yabancı gelemez,yaşanılmış şeyler,bilirsiniz
Çıldırır gibi yalvarırsınız,ne zaman beni alacaksınız inlersiniz
Bu hayatta yeteri kadar ezilmeden,sıranızı göremeyeceksiniz