Taşı bitmiş bir çakmağım şimdilerde.
Tutuşturmak namına yedim kendimi.
Bir kıvılcım gerek kalbimin dudaklarına, bir buse...
En çok,
yalnızlığın kavurucu sıcaklığı altında kalıp patlamak korkutur beni.
Son bir kıvılcım; ha çaktı, ha çakacak.
Üflemeden seveceksen beni, gel!
Ateşin içinde, nisan yağmurları karşılayacak seni...
Kayıt Tarihi : 16.7.2014 15:26:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!