Derdi çeken bilir ateşi yakan
Gönül şimşek olmuş duygular çakan
Birde yetmez gibi delice akan
Fikrin böylesine de gelde dayan
Senden umut kesmek haşa istemem
İstemem gönlüme paşa istemem
Seninle aramda maşa istemem
Zikr in böylesine de gelde dayan
Bana mutluluğu eter eyledin
Halimi eyyup dan,beter eyledin
Sanki çok verdin de yeter eyledin
Çark ın böylesine de gelde dayan
Her anım pirû pak samur tükendi
Her yanım susuz göl çamur tükendi
Ekmek elden gitti hamur tükendi
Fark ın böylesine de gelde dayan
Ne toprak verirsin,ne taş verirsin
Ne beden verirsin,ne baş verirsin
Ne ekmek verirsin,ne aş verirsin
Rızk ın böylesine de gelde dayan
11/07/2002
Mustafa TanKayıt Tarihi : 27.4.2015 20:24:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
ŞATHİYÂT-I SOFİYÂNE =: İnançlardan alaylı bir dille söz eder gibi yazılan şiirlerdir. Görünüşte saçma sanılan bu sözlerin, yorumlandığında tasavvufla ilgili türlü kavramlara değindiği anlaşılır. Bu tür şiirlere genellikle Bektaşi şairlerinde rastlanır. Bir başka şekliyle şairin ALLAH'la şakalaşır gibi bir durum- yaşaması halidir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!