Tasasız Erkek Alemi Şiiri - Ömer Dalman

Aynı evin içinde
bahçede, sokakta, mahallede
komşu kapılarında
aynı aile içinde
çekirdekte
uzağında-yakınında
dört göbek sonrasında hatta

iş yerlerinde
komşu firmalarda
öğle aralarında
koridor sigaralarında
asansörlerde
havalandırma boşluklarında
çöplükte, tabakhanede
körfez-boğaz vapurlarında
ufacık şeyleri, çekememezlikten sorun eden
birbirlerini fena halde keskin bakışlarla süzen
arkalarından dillerini ateş gibi uzatan
delirten
hep şu 'kadınlar' değil mi? !

korkarım herbirinden vallahi
fena halde korkarım
ve bulaşmak istemem!

ne de hafiftir 'erkekler alemi' onların karşısında
üflesen uçacak vallahi!
derdi, tasası, terazileri dengelenmiş...
vur sırtına yükleri, yürüsün dursun.
dert etmesin
arkasına bakmasın
laflara dalmasın...

biliyorum aslında hepsi genlerden
topyekun alışmışlıklardan
belki yok kimsenin suçu ama zor geliyor
alemler tarihle kirlenmiş
karışmış, düğümlenmiş
bize ayakta seyredip, şaşmak kalmış
yok yapacak bir şey
arada delleniriz böyle
söyleniriz kendi kendimize

Kadın Alemi yine bildiği yolda
çaresi yok...
Bir de güzeller güzeli ya hepsi
ne yapsa katlanılıyor!

yok çaresi, ne yapalım?
dertsiz, tasasız Erkek Alemi...

(Ağustos 2006)