Taşar Mehmed'im Şiiri - Nihat Malkoç

Vatanı çektiler darağacına
Ortak olamadık gönül acına
Zalim ulaşmasın hiç amacına

Kendi dünyasında yaşar Mehmed’im
Yılma bu savaşı başar Mehmed’im

Dağ, taş dile gelir Çanakkale’de
Bülbül güle gelir Çanakkale’de
Toprak sele gelir Çanakkale’de

Emin adımlarla koşar Mehmed’im
Heyecana gelir coşar Mehmed’im

Nurdan kundaklarda yetişir nefer
Tahammül tükenir görünür sefer
Kalmamış bir tutam gözlerinde fer

Haram duyguları boşar Mehmed’im
Dünyanın hâline şaşar Mehmed’im

Seher vakti kalkıp yollara düşer
Direnir, her türlü engeli aşar
Sabır kazanında nedamet pişer

Dağların belini aşar Mehmed’im
Çağlayan misali taşar Mehmed’im

Uyanır ansızın derin uykudan
Kirpiği ıslanır hazin duygudan
Çehreler sararıp solar kaygıdan

Şimşek olup gökte çakar Mehmed’im
Ateşi, deryayı yakar Mehmed’im

Gecenin gündüze aktığı gibi
Leylâ’nın Mecnun’u yaktığı gibi
Annenin oğluna baktığı gibi

Yarına ümitle bakar Mehmed’im
Gönül coğrafyama akar Mehmed’im