Bardak taşıyor,
Aklım boşalıyor,
Sen yoksun içim daralıyor.
Kendimden kaçınıyorum.
Taşan damlaları sayıyorum
Belki seni bulurum diye,
Düşen son damla bile boş.
İçinde boğuluyorum
Ama yine sayıyorum.
Ne gassal benim gibisini
Gördü
Ne de zebaniler.
Hem ölüyüm hem de diri
Ne yaşıyorum ne de yaşatıyorum.
Artık bardakta taşan damlaları saklıyorum.
Mezardaki toprağıma su lazım
Biliyorum ki kuruyacak toprak.
Kayıt Tarihi : 11.3.2024 22:30:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!