Umudum tükendi sevda yolunda,
Sabır tespihinde taşa dönmüşüm.
Ben gibi yanmayın siz siz olun da,
Dört mevsimi gurbet kuşa dönmüşüm.
Aklımı yitirdim fikrime uyup,
Meçhule yöneldim bir çağrı duyup,
Kendimi mecnunun yerine koyup,
Yürüdüm yürüdüm başa dönmüşüm.
Geceden kaybolmuş gündüzün hayrı,
Sevene mutluluk yok bundan gayrı,
O yar benden ayrı ben yardan ayrı,
İlkbahardım oysa kışa dönmüşüm.
Bir kıvılcım ile yandığım doğru,
Masum bakışına kandığım doğru,
Hep onu düşünüp andığım doğru,
Koca pehlivandım tuşa dönmüşüm.
Kayıt Tarihi : 4.5.2006 19:12:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!