Taşa dil öğreten insan Şiiri - Muhittin ...

TAŞA DİL ÖĞRETEN İNSAN

Taşa dil öğreten insan
Ne kadar aciz çaresiz
Altı üstü yoktur inan
Yer temelsiz gök direksiz

Ey zalimler ey gafiller
Kör bakıp şaşı görenler
Geçmişiyle övünenler
Geleceğinden habersiz

Göz dikmişsin Mars’a Aya
Teslim oldun korona ’ya
Bir zerreyi durdurmaya
İlmin sermayen yetersiz

Zaten şaşmış güzergâhın
Çatırdıyor karargâhın
Seni yaratan Allah’ım
Sanma ki senden habersiz

Şu suç şu kabahat senin
Ayıp senin kusur senin
Misali bu çığlık senin
Yakınıp dövünmek yersiz

Muhittin Laçin (misali)