Taş Yürek Şiiri - Nesrin Dabağlar

Bir varmış, bir çokmuş,
Zamanın mekanı yokmuş,
Durmadan, sevgiyi duymadan koşuyormuş..
Biran sonsuzluğun bir yerinde,
Yürek denizinin en dibinde,
Küçük bir minik taş oluşmuş;
'O', aslı sevgi olan bir varoluşmuş..

Sular ve yıllar üzerinden gelmiş, gitmiş,
Ama sevginin eli ona hiç mi hiç değmemiş,
Derken kristal şişede bir mesaj gelmiş;
'Minik taş ayağa kalk ve eşini dile 'demiş.
Minik taş yüreğinin içinden eşini dilemiş,
Ama ayağa nasıl kalkacağını bilememiş..

Su perisi hemen yardımına koşmuş,
Suları ılık nefesiyle hızla savurmuş,
Minik taş yorgun, umut sahiline vurmuş.
Binlerce taşın içinde beklemeye koyulmuş.
Derken dalgalar arasından bir ses duyulmuş:
' Merhaba minik taş ağlıyorsun, sana ne olmuş? '
Minik taş hemen buğulu gözünü ovmuş,
Bir çift çekik göz ona bakıyormuş.
Minik taş dile gelmiş, yavaşça konuşmuş:
'Ben yalnız bir taşım, yüreğimde eşim yokmuş'
'Bana eşini dile dediler, o beni burada bekliyormuş'
Çekik göz gülerek dinlemiş, sonra konuşmuş:
'Gülümse artık, o benim, dileğin hakikat olmuş.'
Minik taş buna pek sevinmiş, coşmuş,
Ama yüreğine sessiz bir kuşku dolmuş.
Kuşkuyu, yalnızlıktan kurtulacağına yormuş.
Sonra hemen durmuş çekik göze sormuş:
'Taşıyabilecekmisin beni? Hayat seni yormuş'
Ardından çekik gözün cevabını duymuş:
'Güven bana, yıllardır inan ki aradığım buymuş'
Minik yürek gözleri yaşla dolarak koşmuş:
' Öyleyse al beni, burada vaktim dolmuş.'
Çekik göz onu yüreğinin içine koymuş.
Minik yürek mutluluktan sanki nur olmuş,
Bir güneş gibi, sabaha yeniden doğmuş,
Parlamış, dünyasının üzerine şavkını vurmuş.
Renklenmiş içinde her ne var ne yoksa solmuş.

Yolculuk bir zaman böyle gide durmuş,
Derken birdenbire her ne olduysa olmuş,
Çekik gözün kirpikleri sanki yorulmuş,
Gözünü açmasıyla, minik taş yere savrulmuş.
Minik taş, içi korku dolu hemen konuşmuş:
' Kırılmam asla, zaman beni epey katı yoğurmuş.'
Çekik göz onu alıp tekrar yola koyulmuş.

Ama zaman da boş durmuyor, koşuyormuş.
O koştukça yürüyen sevgiler yoruluyormuş.
Minik taş yeniden, yeniden savruluyormuş.
Sonunda yuvarlanıp geldiği yeri bulmuş,
Suya girip, yürek denizinin içinde kaybolmuş.
Orada sonsuza dek mekanı yalnızlık olmuş..

Bu masalın bize anlatılan sonu buymuş,
Bir varmııış, bir yokmuuuuş,
Yürek denizinde yalnız kalpler çokmuuuş....

21-8-2001