Vecahet hanım çıkmazı
balkonda ay heves gibidir
sürtünür dostluğu duvarlara
zamana koşan tay dalgınlığında yılışık
divanedir bakışın çıldırtan gölgesiyle
omuzlarına düşer yansısı anısız bir kadının
o kadın göl açmış bir leylak
boyu kısa kumru düşlerden az
fularında eski çarşı kokusu
sonsuz ağırbaşlı ve hep aynı
balkonda ay ırmak gibidir
istekli dünden bakmaklara
dağa kavuşan ırmak kadar acele
şüphedir hep gül içine açmaktan
saçlarına düşer akı sabahsız bir kadının
biçimsiz, yanlış ve ıslığı
Betül TarımanKayıt Tarihi : 24.9.2018 14:24:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!