Taş ve yürek Şiiri - Derya Akgün 2

Taş mı serttir yürekten
Yoksa yürek mi taştan
Kenan ilinde şaşırır taş
Yahudi yüreğinin taşlığından

Taşın kalbinde can bulur
Bazen çiçek,
Bazen su
Lakin yaklaşamaz yüreğine zalim İsraillinin
Ne insanlık
Ne de merhamet duygusu

Taş yüreğiyle iblisçe zulmeder mazluma
Kadına
Çocuğa
Taş taşken utanır zalimin elinde
Her vuruşta bir çocuğun eline, dizine
Kırılan her kemikte
Taş olur utançtan lime lime

Yürekler vardır, taştan beter
Taştan taş
Taş yanında ipek kalır
Adı insan
Ruhu şeytan
Duyar açlığın pençesinde kıvranan masumları
Susar
Zalimin savaş naralarını dinler
Kulağını tıkar
Susar, susar

Görür
Filstinin açmaya fırsat bulamayan goncalarını
Seyreder
Evladının gözü önünde kurşunlanan babaları
Susar aldırmaz
Öyle ya “Bana dokunmayan bin yaşasın”
Filistin başının çaresine kendi baksın!

Ve taşken taş utanır bu rezillikten
Şanlı bir “intifada” da silah
Zalimi zulmüne isyan
Cesur ellerinde mücahidin
Koca golyatı deviren sapantaşı olur
Taş taşlığı terkeder
Mazlumun yanında durur!

Şimdi sormak zamanı:
Taş mıdır acep sert olan
Yoksa yürekler midir Filstine kulak tıkayan?