çatal dile sine, şer;
gayrısına şıra, kör
iyi lâfı sağa kul;
çula değer vere, fer!
her ele çıra; kötü huy
pişe can; kıra, toy özü
şen ola dil; bile sözü
sine koy, töze; çula kıy!
yalanı sile, boğ'a; tuğ!
kafa, sığ; koğu, süne
yılanı kov'a, ağu çene!
kime, iğne; bana, tığ?
Antalya 2010
orhanti
Kayıt Tarihi : 27.12.2010 01:48:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
kime, iğne; bana, tığ?
yüreginize saglik.böyleside gerekli.armut pis agzima düs yok öyle her zaman...
tebriklerimle.....
Orhan hocam yine doldurmuş bulmacayı...
hürmetim ve hayranlığımla.....
TÜM YORUMLAR (3)