Taş sokaklarda büyüdüm,
Eve giden yolumdu...
Taşın taşıdığı bendim,
Kalbimin taşıdığı da ben olduğumu fark ettim.
Taşın taşıdığı ağırlıkça, kalbim de taşıdı nice ağırlığı.
Kalbimde koşulsuz insan sevgisi çoğaldıkça taşlaştı kalbim.
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta