Taş, Saat ve Çocuk Şiiri - Emine Yavuz

ceplerin dolmuş çocuk,
ruhuna taşıyor taşıdıkların,
çıkar cebinden nefretini çocuk…
karanlığa inat, saç sokaklara…
sapanına tak, taş yerine,
fırlat dağa-taşa!
gözyaşınla temizlenecekse kalbin,
ağla/ma/ çocuk!
sevgiden ağla/ma/…

ah be çocuk, kin yakışmıyor sana…
kalbinde hoş durmuyor,
kara kara pıhtılar…
karizmanı bozuyor çocuk, anla/sana!

bir şarkı mırıldan, içinde acı olmayan…
ritme uydur ayaklarını…
bir sağ bir sol…
sağ-sol…
tik tak…tik tak…tik tak…
derin bir nefes al…
kapat gözlerini…
bir sağ, bir sol…
bırak elinden taşları,
bak güller orada,
sevgi orada,
kardeşlerin orada,
sol, sol, sol, sağ, sol,
önce kollarını sallamayı bırak,
sonra dön istediğin yöne,
yerinde say…
ne istersen say,
say işte her şeyi!
içindekileri kusacaksan eğer,
rahatlayacaksan,
sülalesiyle ilgili enteresan şeyler söyleyebilirsin,
ama unutma çocuk, içinden!
…
ileri marş…
sol, sol, sol, sağ,sol…
…
kıt’a dur…

gül be çocuk, hadi gül…
gam/zen ile tanışalım artık…
ah, elindeki taşlar!
fırl/attın mı onları çocuk…

yık/a/sam beynini,
ter/temiz olur mu, çocuk?
yoksa güzel midir kirlenmek?

Sen kimsin çocuk?
Bilemedim…
Daim bilmeyenim...
Cehaletin zirvesi…
Acınılası…
Susulası…
Lâlce bakılası…
…
..
.
tik-tak…tik tak…tik tak…