Bizim şarkımız dönüyor eski bir taş plakta,
Çatlak seslerinde yankılanıyor yarım kalan ömrümüz.
Ben seni düşünüyorum—
Zaman, ağzı mühürlü bir zarf gibi elimde;
Açsam paramparça olacağım.
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
