Öyle hesapsız
sevdim ki seni .
Denizdeki dalgalar bile şaşkın .
Nereye eseceğini bilmiyorlar .
Benim bu ellerim
ise kalbimi arıyor nereye gömdün acaba diye .
İçindeki yaşama sebebi olan kanımı ,
neden ellerinle kirlettin acaba .
Taş kesildi bu güneş çünkü ,
akıttığım kanım sevgi rengine döndü.
Onun kalbi dünyaya karşı güneş oldu .
Ve hayat soğuk o kadarda karanlık oldu .
Öyle hesapsız sevdim ki ben seni ,
atmosfer bile yeni güneşle tanışınca adımı
dünyaya kazıdı.
İşte böyle olunca ben toprağa düşen bir tane oldum işte.
YUSUF AHMET BOZ
Kayıt Tarihi : 5.11.2022 16:56:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Taş
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!