Taş Kalpli Şiiri - Hakan İlhan Dağcı

Bir kalbim varmış taştan
O kalpti seni seven ta baştan
Araya uzun mesafeler girdiyse de
Duygular karışıp,fikirler değiştiyse de
O kalpti sadakatla bağlanan
O kalpti yalnız seninle çarpan...
Şimdi kapının önünde duran
Ümitle affedilmeyi uman
Yine taş gibi ama bu defa
Yanında biraz hüzün biraz vefa
Gözlerinde bir kaç damla yaş
Utancından öne eğik bir baş
Semaya doğrulmuş ellerle
Yalandan kurtulmuş bir dille
Affını istiyor ve hep isteyecek
Kovsan da kapından gitmeyecek.