Tas Gülleri Şiiri - Fahri Işık

Ben açarken gördüm tas güllerini
On dörtlü senelerin tarlasında,
Nar çiçegi kızıllarda kor gibi.
Üstünde titreşir öpüşleri
Yağmur damlalarının
Puslu sabahlarda yapraklara,
Körpe tomurlara çig yağmış.
Soyunmuş deniz kızı, açmış bağrını
Aklım başımda deyilki,
Bir tendeyim, bir gülde
İkiside bir gönülde.

Islak sabahlarda gördüm tas güllerini
Bir yanda bülbülerin figanı,
Arıların derdi ise bal kovanı
Doğa’nın savaşını gördüm
Biri dalda digeri’nin balda
İnsan’sa başka halda.
Ateşlere yaslandım soğuk gecelerde
Yüzümden gönlüme bedenim yanıyor
Tas güllerini görürde okşamazmıyım
Tas gülleri hayat pınarı
İçmezmiyim kana kana
Sevmezmiyim doya doya
Aşk için geldik doğaya

Kutuplarda sordum tas güllerini
Tanımadılar lâle bahçlerinde.
Antolojilerde buldum adresini
Ak denizde yaşıyor,gördüm goncaları
Burcu burcu kokan bahçelerde
Dikenleri battı uçlarında
On dödüncü boğumdan dillerime
Islak yapraklardan tomurları
İçerken dudaklarm yarıldı
Renkleri karıştrdım,kokularına
Hangisi kızıl, hangisi pembe
Hangisi körpe dalda, hangisi tende.
Biri koklanir,digeri okşanır sevilir
İkiside güzellikte ögünür
Tas gülleri ilk baharda görünür
Açılınca sinesinde güzelin
Ben tas güllerini gördüm
Gördüm’de deliye döndüm.