Cumartesi gecesi gözümü kırpmadım;
Pazar sabahı çay içmedim, gülüp oyunamadım...
Engelli olduğumu bir kez daha hatırladım;
Taş gibi oturdu yüreğime...
Soğuk, ayaz işlemedi o gün;
Gözyaşım akmadı ama sanki darlandım;
Engelli olduğumu bir kez daha hatırladım...
Taş gibi oturdu yüreğime...
Sosyal medyada denk geldikçe;
Kendimi sıktım, sadece baka kaldım...
Orada olamamak taş gibi oturdu yüreğime...
Canımı istesinler veririm;
Ben kendimi kendim feda ederim...
Ülkümden ayrı kalmak;
Taş, taş gibi oturdu yüreğime...
Pazar bitti, bugün Salı;
Gülüyorum ama o taş hâlâ kalkmadı...
Bozkurtlardan, bozkurtlardan ayrı kalmak;
Taş gibi, ne taşı kaya gibi oturdu yüreğime...
" KAYA GİBİ OTURDU YÜREĞİME "
Engelsiz Yazar YusufKayıt Tarihi : 26.11.2024 12:42:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!