Ekmekleri koydum bizim taş fırına..
Üç tanesi alt kata, ikisi yukarıya..
Mis gibi kokular yayılır birazdan..
Buram buram tüter dumanı havaya.
Kuzulu koyunlarım otlanıyor ilerde.
Gidip kapatayım ağıla, kalmasınlar güneşte..
Ekmeklerim fırında, pişecekler az sonra..
Köpeklerimde hiç bırakmaz, herbiri benim peşimde.
Dönüp geldim fırına, ekmekler kabarıyor..
Birden bir ses duydum küçük kuzu meliyor..
Uyudu kaldımı yoksa az önce bir ağaç gölgesinde..
Bıraktım ekmekleri, ben kuzunun peşine.
Bir kuzu meliyor ama kendisi yok ortada..
Sadece sesine gidiyorum ormana doğru patikada..
Aman Allahım... aklımda hep ekmekler..? ?
Bulurum elbet ben bu kuzuyu en sonunda.
Patika yolu geçtim,sesi var kendisi nerde..?
Tırmanıyoruz artık bir tepeye çalı çırpı çize çize..
Ekmekler...ah ekmekler..yanmaya başlamışmıdır..?
Hadi be kuzucuk..nerdesin..gözük artık gözüme.
Telaşlı koşturmam dağ bayırda nihayet sona erdi..
Kuzumuz en tepede bana kendini gösterdi..
Ekmekler...ah..aklımda hep ekmekler....?
Koşuyoruz şimdi kucağımda kuzucuk..
Taş fırına doğru......ekmeklerrrrr.
Necla Argüz.........................................12 05 2011
Necla ArgüzKayıt Tarihi : 12.5.2011 01:25:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Mis gibi ekmek kokusu sardı her yanı....
Tebrik ve saygılarımla, tam puanımla listemde...
TÜM YORUMLAR (45)