Taş Etti Beni. Şiiri - Halil İbrahim Alboğa

Bir nihan baharla sürgün verince,
Davetsiz, tehditsiz kuşattı beni.
Somurtkan yüzüme rengin sürünce,
Elvan hülyalara başlattı beni.
.
Heycan kasırgası, gözüne baksam..
Masaldır sanırım, yüzüne baksam..
Ondan geçilmiyor, aklı bıraksam;
Leylasız Mecnuna eş etti beni.
.
O yıldız misali çok ötelerde..
Bin yıllık mesafe, gökyüzü perde.
Bırakma ne olur, dedim de yerde,
Yuvası belirsiz kuş etti beni.
.
Sevmeye, caymaya gücüm yetmiyor..
Şu zalim hasrete öcüm bitmiyor.
Ne aşkınla yaşa, ne de öl diyor,
Meczup meclisine baş etti beni.
.
Bana umut hava, sevgisiz nefes,
Şimşek gibi çarpma, rüzgâr gibi es.
Elâ gözlerinle darağacı kes!
Nasılsa yokluğun taş etti beni.