Taş Duvarlar Şiiri - Ertürk Demirci

Bu yollar bu sokaklar ne ayrılıklar saklar
Düşer üstüne yağmur, sel olur ağlayışlar.
İçime çöker hüzün, sensiz kalır duraklar
- Ayaza çeker gece, sisi içime işler
- Taş duvar sarar beni, bende yalnızlık başlar.

Marmara elem dolu, yorgundur Karadeniz
Giden gemiler gelmez, yastadır Ege Deniz
Hücre hücre bedene işlemiştir sevdamız
- Acı sunar parmaklar, zehire döner aşlar
- Taş duvar sarar beni, bende yalnızlık başlar.

Hazana erer mevsim hüzün kokar sokaklar
İçim bahar doluyken yüreğim seni saklar
Yel vurur, sel götürür, sinemi vurur oklar
- Şimdi güneye gider, geri dönmeyen kuşlar
- Taş duvar sarar beni, bende yalnızlık başlar.

RABATLI sende çile, biter mi sende çile
Savrulup gidiyorsun hayat denen meçhule
Yar bana türkü yakmış dağlar gelmişken dile
- Bak ortadan yarıldı bu kayalar bu taşlar
- Taş duvar sarar beni, bende yalnızlık başlar.

15.09.2011- Rabat