Taş duvarlar Şiiri - Derya Avşar

Üstüme doğar kör karanlık.
Demir kapılar yüzüme örtülür.
Taş duvarlar yankılanır.
Sürgün gözlerin geçer gözlerimde.
Tek hapishanem, yokluğunun geçtiği yerde.
O, yerlerde cansız yaşıyorum bende.
Kır çiçekleri gülümsüyor seni gördüğümde.
Sabaha düşer acıdan bir perde.
Dünyaya sığmaz acılarım,
Yüzüne arkamı dönüp gittiğimde.
Esareti başlar kahırlı dünyanın,
Seni yokluğunda sevdiğimde.
Taş duvarları örtüyorum üstüme,
Her gece sensizliğe üşüdüğümde.
Ant içiyorum ezelden ebedime,
Bu canı taşımayacağım, sevgin yerine.
Varlığını bana çok gören hayat,
İşte o hayat tam bir zavallı ve bayat…