Soğuk taş duvarlarına gölgesi düşer aydınlığın,
Demir parmaklıklar ardından gülünce çiçekler
Diz çöküşlerime umutlar fısıldar gibiler
Beni yeniden ayağa kaldıran
Çiçekler değildir oysa
Çiçeklerde gördüğüm yüzün
Benim en derin hüznüm
Apansız uyanırsan gecenin bir yerinde
Gözlerin uzun uzun karanlığa dalarsa
Bir sıcaklık duyarsan üşüyen ellerinde
Ve saatler gecikmiş zamanları çalarsa
Bil ki seni düşünüyorum
Devamını Oku
Gözlerin uzun uzun karanlığa dalarsa
Bir sıcaklık duyarsan üşüyen ellerinde
Ve saatler gecikmiş zamanları çalarsa
Bil ki seni düşünüyorum
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta