Soğuk taş duvarlarına gölgesi düşer aydınlığın,
Demir parmaklıklar ardından gülünce çiçekler
Diz çöküşlerime umutlar fısıldar gibiler
Beni yeniden ayağa kaldıran
Çiçekler değildir oysa
Çiçeklerde gördüğüm yüzün
Benim en derin hüznüm
Çiçekli badem ağaçlarını unut.
Değmez,
bu bahiste
geri gelmesi mümkün olmayan hatırlanmamalı.
Islak saclarını güneşte kurut:
olgun meyvelerin baygınlığıyla pırıldasın
Devamını Oku
Değmez,
bu bahiste
geri gelmesi mümkün olmayan hatırlanmamalı.
Islak saclarını güneşte kurut:
olgun meyvelerin baygınlığıyla pırıldasın
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta