Soğuk taş duvarlarına gölgesi düşer aydınlığın,
Demir parmaklıklar ardından gülünce çiçekler
Diz çöküşlerime umutlar fısıldar gibiler
Beni yeniden ayağa kaldıran
Çiçekler değildir oysa
Çiçeklerde gördüğüm yüzün
Benim en derin hüznüm
Kara gözlüm bu ayrılık yetişir,
İki gözüm pınar oldu gel gayrı.
Elim değse akan sular tutuşur
İçim dışım yanar oldu gel gayrı.
Ayların sırtında yıllar taşındı,
Devamını Oku
İki gözüm pınar oldu gel gayrı.
Elim değse akan sular tutuşur
İçim dışım yanar oldu gel gayrı.
Ayların sırtında yıllar taşındı,
