Taş Duvar Ardında Şiiri - Afet Kırat

Son günlerde pek şiir yazamadım. Sebebi konu bulamayışımdı. Dönüp dolaşıp aynı konularda yazmak beni sıkar her zaman. Şair halkın sesiyse bir dertlinin de çığlığı olmalıydım. Zaman geldi kamyoncu oldum, zaman geldi sarhoş, kimi gün ziyaretçi bekleyen huzurevi yaşlısı, kimi gün dayak yiyen kadın. Bazen bacanağıma baldızını şikayet ettim, bazen halı dokuyorum derken halı gibi silkelendim. Ve bu güne kadar işlemediğim bir konu kader mahkumları idi. Kader mahkumu derken adi ve yüz kızartıcı suçları kastetmiyorum. Onlarda birisi olmayı, onun hissettiklerini hissetmeyi denedim. Öncelikle kendime bir suç bulmalıydım. Dolandırıcı, hırsız, sapık, ya da vatan haini olmayı şiirde bile olsa istemedim. Bana göre en uygunu namusuna el süren bir adamı öldüren genç kızdı. O kızla birlikte taş duvarların arkasına geçtim, dayadım sırtımı, gecenin karanlığını, soğuğunu hissetmeye çalıştım. Ve bu şiir çıktı. ********************************* Sordun mu Kardaş? Mahpus damında sönüp her gün azap çekerken Sen uzaktan uzağa bakıp durdun mu kardaş? Soğuk duvardan yanıp karlı yaşlar dökerken Dostum darda diyerek yanım vardın mı kardaş? Bir anlık öfkem taşıp nefsime ram olurken Yıkılan her hayattan hayaller son bulurken Sıçrayarak rüyamdan sırıl sıklam kalırken Derinden ah çekerek ruhun gerdin mi kardaş? Kalanlar per perişan amansız feryat varken Çaresizlik kol gezip yiyecek bulmak zorken Öfkeyle soran gözler neden kıydın ki derken Derdin nedir diyerek yaram sardın mı kardaş? Hasretlikten tutuşup bağrıma taş basarken Karanlık sessizlikte korkuyla göz kısarken Yok olan her saatten tüm umutlar susarken Parmaklıkları sayıp sinen vurdun mu kardaş? Hayattan ve insandan sebepsiz darbe yerken Issız loş koridorda tedirgin pek titrerken Her gelen günde ömrüm kârsız geçip giderken Derdimi çözmek için uğraş verdin mi kardaş? Hayatım sorgulayıp her gün efkâr bağlarken Hıçkırık düğüm düğüm isyan damdan çağlarken Yüreğim bölük pörçük pişmanlıktan ağlarken Nefsini mahkum edip beynin yordun mu kardaş? Ne arayan ne soran yalnızlık kol gezerken Dağlanıp mahzun kalbim feryat figan üzerken Parça parça isyanlar her geçen gün azarken Mahpus damına gelip halim gördün mü kardaş? Kadersiz her günümden umut dünyam çökerken Razı gelip her şeyden suskun boynum bükerken Gam vurup ağır sözler şimşek şimşek çakarken Kader mahkumu deyip bir kez sordun mu kardaş? Burhanettin Akdağ - Teşekkürler Sayın Akdağ