Orda bir taş vardı
Yerinde ağır.
Ne fırtınalar, yıldırımlar atlattı.
Ne mücadeleler verdi.
Sapanla çok uzaklara fırlatıldı.
Ayaklar altında, paramparça,
Kum gibi oldu.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim