Meşhur ressamlardan bir abim vardı
Üsküdar'lı, sürrealist
çok saygın ve kendi de saygılı...
narin bir kişilik...
Bir sergisinden önce oturmuştu bir sandalyeye
arada derede
karşısında duran büyük taşla söyleşiyordu
besbelli muhabbetteydi.
ve izin verdiğince taş
kendi yorumunu da katıp, onu resmediyordu
kurşun kalemle
kendi desen ortamına...
dedi ki soran birine;
hiç endişeye gerek yok
kulak vermeyi gerçekten bilirsen
o sana nasıl çizmen gerektiğini söyler.
düşünsenize
büyük çoğunluğun cansız saydığı o taş bile
bazılarına bir şeyler söylüyorsa,
şu etrafımızda dolanıp duran
gülümseyen bir sürü surat
bazılarımıza kim bilir neler neler söylüyorlardır!
(Temmuz 2006)
Ömer DalmanKayıt Tarihi : 27.7.2006 17:39:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!