Taş Baz Şiiri - Can Habip Türker

bozulmuş atımı ozan yel
üşüyor taşım yürek kanım toprak
gün tünedi törümde
kaya kuzgunu gibi ırak

ağzımda güvezlendi iri söz
usa bastım kızıl kızgı
kalın yayıldım atıldım at-rak
yalın değdim kalın yağıya
sığadım kemiksiz dilimi
ara su
ara od-rak

kara çalsın kılkı karayı
kullaşır albıza gür güvenç
yol-ra yad düşen kekrek
sözü bütün düz usalmış usu der
ben yalın değdim yağıya
ödsüz öldüm
öznedim, gönül süzdüm
Erklik ayırdı bizi yazık!

taş baz
bas bas bazıktım