Taş Basarım Şiiri - Sebahattin Çelik

Ocağı yakarım, eylerim közü
El atıp sazım, söylerim sözü
Sormasınlar bana, ne geldi başa
Bilemez onlar, nur yüzde gözü

Varıp nazlı can'a, tutsam elini
Oturup dinlesem, tatlı dilini
Huriler gelseler, teselli diye
Ondan gayri güze,l tutmaz yerini

Sonbahar gidende kış ayı gelir
Her güzel sevende yaş akıp gelir
Cananı gidenler, yetmez kendine
Ağlayan bağrına taş basıp ölür

Geceler arkadaş, yalnızlığıma
Umut olur yoldaş, sensizliğime
Dalda öten bülbül, çare olur mu?
Leyal'ı ürküten sessizliğime

Gamlanma hey gönül gamlanma bırak
Gidip varamazsın, yollar çok ırak
Yaz bahar gelse de, yaprak yeşermez
SeTCeVi'nin bağı, olmuşsa çorak
"SeTCeVi" 22/12/2014