Taş Bağrına Şiiri - Gülseren Çobanoğlu

Dünya malını mülküne kanıyorsun
Kanayan yaraya tuz basıyorsun
Üzülenden uzak neşeliye yakın oluyorsun
Yok yere burnundan soluyorsun

Gidiyorum yolcuyum görüyorsun
İçimde kopan fırtınayı bilmiyorsun
Gittiğimde yanıma gelemiyorsun
Şaka sanıp kendini avutuyorsun

Musalla taşına çıktığım anda
Olmak istesen de yanımda
Mümkün olmayacak anlasana
Taş bas artık o an bağrına.