Küçük bir dünyası vardı
Yiyecek bir ekmeği düşlerdi her sabah
Akşama kadar taş atardı ekmeğini çalan zalimlere
Akşam karnı aç, yüreği tok uyurdu
Bir gece hasbahçeleri gördü rüyasında
Sabah ölmeyi düşledi taşlar arasında...
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
