bitmemiş bir inşaatın
en üst katı burası
yirmilik bir çivi alıyorsun eline
yerden bir parçada taş
kalbimi hizalıyorsun
ben tahta yada taş..
hissediyorum ilk vurusunu
ama susuyorum,
gözlerim gözlerinde
kıpırdamıyorum
çünkü ben tahta yada taş..
sadece gözlerim..
Kayıt Tarihi : 31.1.2012 19:43:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
son derece başarılı birikimlerinizi
gün ışığında okuyucusula buluşturmanız
mükemmelin üstünde .
okuyupda kutlamamak elde değil
yürekten yüreğini kutlarım
yeni paylaşımlarda buluşmak üzere
yine beklerimin
TÜM YORUMLAR (2)