Taş Şiiri - Resmiye Mümün

Kırıp geçtiler kalbimi, acımadılar
Gözlerim yere döküldü, aldırmadılar
Saçlarım yelde savruldu, toplamadılar
Şimdi neye yarar artık son pişmanlıklar!

İçime gömdüm kendimi, göremediler
Dost edindim düşmanımı, bilemediler
Verdim en gizli sırrımı, dinlemediler
Şimdi tutmasın elimi, deli diyenler!

Etrafıma ışık saçtım, alamadılar
Şakağıma ateş açtım, durdurmadılar
Kendimden uzağa kaçtım, anlamadılar
Şimdi taş olmuş biriyim, mutlu olsunlar!