yaşam
kör bir kuyuya atılan taş gibi
değil mi?
sonunu göremediğin
bir kuyua düşüyorsun
düştüğün yerde taş mı var
su mu var
belli değil
suya düşsen belki boğulacaksın
taşa düşsen parçalanacak
bedenin
kanayacaksın
sonsuzluğuna düşsen hiç çıkmayacaksın
masallarda vardır
derin bir kuyuya düşerler
masal kahramanları
karşısına tüm boşlukların ardından
cennet çıkar
oysa benim düştüğüm tüm kuyulardan
taş çıkıyor
acıyorum...
Kayıt Tarihi : 12.9.2002 09:12:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!