Taş Şiiri - Özkan Çetin Owsicladre

bazen seversin ve
taşa yazarsın adını
yakmıştır çünkü yüreğinin
bir parçasını
ve kazırsın ismini
tüm gücünle kalbine
hep onu düşünürsün
hem onu düşünürsün
hem de kendini
ve belkide ağlarsın
sonunda bir karara varamazsın
ve terk etme zamanı
geldiğinde konuşamazsın
bir tek kelime bile
tıpkı diğer günlerdeki gibi
sadece bakarsın yüzüne
ve ayrılırsın içinde binbir
acıyla ve gömersin onu
derinliklerine fakat
unutamazsın ya da
unutmak istemezsin hep
hatırlarsın birini gördüğünde
ona benzeyen ya da
benzemeyen çünkü
herkesi ona benzetirsin
ve hala bir umut vardır
içinde geri dönmeyi bekleyen
ve hep bir şey vardır onu
sana hatırlatan ve
hep bir acı vardır yüreğinin
derinliklerinde sızlayan
ve unuttuklarını sandığın
unutulmayanlar birde
ve hep geri dönmemeyi
seçersin hep kaybetsende
ve hep acı çekersin
ama adını kazıdığın taş
hep yanındadır ve sana
hep acıyı hatırlatır ve
unutturmaz hiçbir zaman

bir taş var
üzerinde arzu yazar
bilmem nedendir
bilmem ki nerelerdedir...

tarih;
sonsuz bir zaman...
hiç olmayan ve
aslında her zaman...