Yalnızlığımı çizerek çürüttüğüm duvar
Kalan ömrünü bitirip üstüme yıkıldı
Issızlığa açılmış toprak içinde mezar
Sanki ruhumu cezbedip içine düşürdü
Karanlığıma gömülmüş is kokulu sokak
Arnavut kaldırımları içime döşendi
Senelerdir ayakta kalmış tarihi konak
Sanki taşlarını bir bir içime düşürdü
Kayıt Tarihi : 3.4.2019 11:46:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mustafa İpek 2](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/04/03/tas-140.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!